Augmentacja - Sterowana regeneracja kości

Pod nazwą sterowana regeneracja kości (inaczej augmentacja) kryje się zabieg, którego celem jest chirurgiczne wytworzenie lub odtworzenie tkanki kostnej w miejscu, w którym zaplanowano wszczepienie implantów stomatologicznych. Zabieg ten stosuje się wszędzie tam, gdzie lekarz na podstawie badań radiologicznych stwierdzi niewystarczające warunki do osadzenia implantu w miejscu do tego wskazanym.

Zanik kości jest naturalnym procesem postępującym wraz z wiekiem, jednak w szczególnych okolicznościach nabiera on tempa, co powoduje powstanie warunków patologicznych. W przypadku utraty zęba naturalnego następuje zapadanie się wyrostka w kierunku zębodołu, czyli miejsca, w którym tkwił ząb. Ponadto, gdy dany fragment kości nie jest obciążany siłami żucia dochodzi do jej dalszego zaniku i rozrzedzenia struktury. Gdy proces jest mało zaawansowany, odbudowa zębów przy użyciu implantów jest możliwa poprzez zastosowanie krótszych i cieńszych śrub. Po przekroczeniu pewnej granicy, nawet najmniejsze implanty nie gwarantują powodzenia leczenia i wówczas implantolog przed umieszczeniem wszczepów musi odbudować brakującą kość. Rozwiązaniem jest przeprowadzenie zabiegu sterowanej regeneracji kości, której celem jest zwiększenie wymiarów wyrostka zębodołowego. Następuje to przez wytworzenie pełnowartościowej tkanki kostnej, aby wszczepienie implantów było w pełni bezpieczne.

Zabieg augumentacji polega na wprowadzeniu w żądaną okolicę biologicznego materiału kostnego lub materiału kościozastępczego pochodzenia syntetycznego, a następnie pokryciu go membraną, której parametry umożliwiają wybiórczą przepuszczalność z jednoczesnym odgraniczeniem materiału. W takich warunkach po kilku miesiącach następuje przekształcenie wbudowanego materiału w naturalną tkankę kostną, która może stanowić bazę dla przyszłego implantu.

Na podstawie dokładnej oceny radiologicznej implantolog ocenia, czy zabieg augmentacyjny jest niezbędny jako leczenie poprzedzające procedurę wszczepienia implantów, czy też można go wykonać równolegle, podczas implantacji. W tym drugim przypadku zwykle mamy do czynienia z niewielkimi zanikami, a augmentacja ma poprawić zastane warunki kostne i stabilizację wprowadzanego implantu. Gdy jednak zanik kości jest na tyle duży, że nie ma możliwości wprowadzenia implantu, wówczas konieczne jest kilkumiesięczne oczekiwania na wytworzenie kości, która będzie stanowiła miejsce wszczepienia implantu. Niezależnie od zastosowanej techniki, sam zabieg augmentacji jest bezbolesny i przeprowadza się go w konwencjonalnym znieczuleniu miejscowym. Lekarz implantolog szczegółowo udziela zaleceń dla pacjenta po wykonaniu takiej procedury. Kluczowa w ocenie przed zabiegowej jest analiza radiologiczna, szczególnie badanie CBCT (link), które umożliwia bardzo dokładną ocenę ilości kości w trzech wymiarach. Dzięki takiemu postępowaniu, zabiegi augmentacyjne są przewidywalne i bezpieczne.  

Materiały kościozastępcze stosowane w zabiegach odbudowy kości mogą pochodzić z tkanek własnych (materiały autogenne), od zwierząt (ksenogenne) lub od innego człowieka (allogenne).